Spawanie jest to metoda łączenia
materiałów, w wyniku której osiąga się połączenie o fizycznej
ciągłości materialnej. Polega ono na łączeniu materiałów
poprzez ich nagrzanie i stopienie w miejscu łączenia z dodaniem
(lub też nie) spoiwa. Metal części łączonych nazywamy metalem
rodzimym. Stopione spoiwo ze stopionymi brzegami części łączonych,
tworzy spoinę po ostygnięciu.
Bardzo dobrą ochroną przed dostaniem
się szkodliwych gazów atmosferycznych, a tym samym zapewniającą
dużo większą jakość połączeń – jest spawanie w osłonie
gazów ochronnych. Gazy te dodatkowo ułatwiają jonizację
przestrzeni łuku i stabilne jego jarzenie. W zależności od rodzaju
elektrody i gazu ochronnego, rozróżniamy dwie metody spawania w
osłonie gazów ochronnych. Pierwszą z nich jest spawanie MIG/MAG.
Spawarki MIG/MAG uzyskują trwałe połączenie dzięki nadtopieniu
krawędzi materiału podstawowego za pomocą ciepła łuku
elektrycznego jarzącego się między materiałem podstawowym a
topliwym drutem elektrodowym. Spawarki MIG spawa się materiały,
które w stanie ciekłym nie mogą mieć kontaktu z gazami
utleniającymi, czyli miedź, nikiel, aluminium, magnez i stopy tych
metali. Również wysokostopowa stal nierdzewna jest często spawana
w osłonie czystego argonu. Metodą MAG zazwyczaj spawa się wszelkie
gatunki stali, zaczynając od stali niskostopowej, a kończąc na
wysokostopowych stalach nierdzewnych.
Drugą metodą jest spawanie TIG, w
której łuk elektryczny wytwarzany jest między wolframową
elektrodą nietopliwą a materiałem spawanym. Jeziorko spawalnicze
osłaniane jest atmosferą ochronną (najczęściej jest to czysty
argon). Połączenie spawane może być wykonywane bez dodatkowego
materiału, poprzez wymieszanie się nadtopionych brzegów elementów
łączonych lub też z udziałem takiego materiału w postaci pręta
dokładanego do jeziorka spawalniczego.